Spadek

Tytuł oryginalny:
Arv og miljo
Autor:
Vigdis Hjorth
Wyd. w latach:
2018 - 2018
ISBN:
978-83-08-06491-7, 978-83-08-06662-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
powieści
proza
rodzina
Więcej informacji...
4.5 (6 głosów)

Powieść równie szczera i bolesna jak Moja walka Knausgårda Historia splątanych relacji rodzinnych, konfrontacji z ojcem, wypierania prawdy W spadku po rodzicach otrzymujemy bowiem nie tylko kolor oczu czy letniskowy domek… Wszyscy przeciwko Bergljot. Dwie siostry, brat, matka i ojciec, od którego w trakcie rozmowy telefonicznej usłyszy: „Spójrz w lustro, a zobaczysz psychopatkę”. Bergljot po latach pisze e-mail do sióstr: „Żadna z was w żadnym momencie nie zapytała mnie o moją historię. Wywoływało to we mnie wielki smutek”. Dlaczego tak się stało? Jaka rodzinna tajemnica została zamieciona pod dywan, przysłonięta niedzielnymi obiadami i gwiazdkowymi prezentami? Bez zamknięcia spraw z przeszłości Bergljot nie może uporządkować swojego życia i pozbyć się traumy z dzieciństwa. Teraz ponadto nieoczekiwanie została wykluczona ze spadku po ojcu, a jej walka o prawdę spotyka się z milczeniem. Czy Bergljot rzeczywiście ma rację? A może kłamie? Spadek, którego świetny polski przekład pióra Elżbiety Ptaszyńskiej–Sadowskiej trafia do polskich księgarń, był najgoręcej komentowaną i dyskutowaną książką w Norwegii w 2016 roku. Atmosferę podgrzewały dodatkowo sugestie, że autorka opisała w niej własną historię. Prawa do wydania książki sprzedano do 13 krajów. Vigdis Hjorth (ur. 1959, Oslo) studiowała filozofię, literaturę i nauki polityczne, a karierę literacką rozpoczynała jako autorka książek dla dzieci. Cztery lata po debiucie w tej kategorii sięgnęła po tematykę dorosłą. Ma na swoim koncie 30 książek dla dzieci i dorosłych. Należy do najbardziej znaczących pisarek współczesnej literatury norweskiej. Zdobyła wiele nagród literackich, m.in. Nagrodę im. Sørena Gyldendala (2011), Nagrodę Krytyków (2012), Honorową Nagrodę Bragego (2014), Nagrodę im. Amalie Skram (2014) oraz Nagrodę Księgarzy (2016). W 2017 roku otrzymała nominację do Literackiej Nagrody '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Spadek” Hjorth to wielowarstwowa historia rodzinna, skupiająca się na relacjach rodzeństwa oraz ich rodziców. Retrospekcje dotykają bolesnych przeżyć, traumy głównej bohaterki Bergljot. Inspiracją do napisania powieści były prawdziwe wydarzenia, strzępy korespondencji rodzinnych autorki. Historia niełatwa w odbiorze, ale i uniwersalna w dyskursie międzykulturowym i międzypokoleniowym. • ~KD
  • jeśli masz traumę z dzieciństwa to dowiesz się, że ona nie znika.
  • Mam ambiwalentne uczucia. Od początku wiedziałam o co chodzi, gdzie tkwi trauma, która narosła przez lata milczenia i odsuwania. Bergljot, najstarsza córka do 6 roku życia była molestowana przez ojca. Potem ten zaprzestał procederów uznając dziecko za zbyt rozumne. Zaprzestał procederów też i we własnej samoobronie, by nie wpaść. By ukryć to, co robił. By zakryć słabość seksualną do własnego dziecka. Dlatego dziewczyna dorasta z przeczuciem, że została zraniona lecz...nie pamięta szczegółów. temat poruszany 23lata temu wszystkich ustawił przeciw niej. A teraz, w obliczu spadku, powrócił. Dwa domy rodzice chcą dać 2 dzieci, a mają ich czworo. Niesprawiedliwy podział i wycena w ramach rekompensaty staje się powodem, dla którego znowu wraca temat ranienia przez ojca najstarszej córki. I tak, jak szybko udaje się połowiczne załatwienie formalności spadkowych, tak temat molestowania wiecznie wypływa. Nikt nie wierzy w oskarżenia. Dorośli ludzie komunikują się poprzez maile, smsy i listy. Dzwonią sporadycznie, bo rozmawiać nie potrafią. Rozwalona rodzina taką pozostanie. Bergljot kisi się w przeżytej traumie, siostry się odwracają, a brat próbuje neutralnie stanąć po stronie prawdy. Najgorsza jest jednak matka, która wszystkiemu zaprzecza i wybiela. Dokąd to prowadzi? • Rodzina, ta rodzina, nawet na zdjęciu nie wychodzi dobrze. • I może byłoby w tej powieści coś głębokiego, gdyby nie notoryczne odgrzebywanie i wałkowanie tego samego. Ona poszkodowana, oni oskarżyciele. Ona ofiarą, oni kaci. Ona sama, ich zwarte szeregi. Jung i Freud razem pod rękę. Nudne się to w pewnym momencie stało. Powieść - według mnie- winna być krótsza, czym zyskałaby większą wartość. Bo motyw i fabuła są dobre, ale reszta? • W pewnym momencie czytelnik staje się zmęczony tym wywlekaniem. Rozmowa z matką, rozmowa z bratem, z siostrą - wszystko ma wiecznie spektrum tego, co było. I brak - ja mówię BRAK - odwagi na wyciągniecie ręki na zgodę, na rozmowę, na załagodzenie. Nie mówiąc o przytuleniu. A na marginesie pisząc - główna bohaterka nawet nie pamiętała tego, co ojciec z nią "zrobił". Nie poddała się hipnozie, by poznać faktyczne obrazy tego, co się stało. • I absurdem jest dla mnie porównywanie Spadku do Mojej Walki!!!!! To jest - powiem to - obrazoburcze!!!!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Vigdis Hjorth
Wydawcy:Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2018) NASBI (2018) IBUK Libra (2018) Legimi (2018) ebookpoint BIBLIO (2018) Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska
ISBN:978-83-08-06491-7 978-83-08-06662-1
Autotagi:dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura piękna powieści proza rodzina zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 12 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo