Pomagamy dziecku z opóźnionym rozwojem mowy:

ćwiczenia usprawniające

Autor:
Elżbieta Kowalik
Wydawcy:
Grupa Wydawnicza Harmonia (2018-2023)
Harmonia Universalis - Grupa Wydawnicza Harmonia (2018)
ISBN:
978-83-8080-068-7, 978-83-8309-322-2
Autotagi:
druk
książki
podręczniki
poradniki
publikacje dydaktyczne
publikacje fachowe

Coraz więcej dzieci zmaga się z opóźnieniem w rozwoju mowy. Twoja pociecha należy do tego grona? Sięgnij po książkę zatytułowaną "Pomagamy dziecku z opóźnionym rozwojem mowy. Ćwiczenia usprawniające" autorstwa Elżbiety Kowalik i dowiedz się, jak skutecznie pomóc jej komunikować się z otaczającym ją światem. Jeżeli dziecko w pewnym wieku nie mówi, nie można dać sobie wmówić, iż jest to normalne. Do dziś pokutuje mit, że chłopcy uczą się mówić później niż dziewczynki. Tymczasem dziecko, które ma trudności z powiedzeniem, o co mu chodzi, często jest zdenerwowane i sfrustrowane. Jeśli Twoja pociecha przeżywa trudności w komunikacji, udaj się do specjalisty. Opóźniony rozwój mowy to nie żaden wyrok, można, a nawet trzeba nad tym pracować. Pomocna okaże się lektura pt. "Pomagamy dziecku z opóźnionym rozwojem mowy. Ćwiczenia usprawniające". Skierowana jest ona nie tylko do rodziców czy opiekunów, ale również do logopedów, którzy na co dzień pracują z dziećmi. Książka będzie pomocna dzieciom, które niedosłyszą, mają stwierdzony autyzm lub zespół Aspergera. Wspomoże też rozwój mowy dziecięcych pacjentów z zespołem Downa oraz dziecięcym porażeniem mózgowym. Ćwiczenia opisane w książce skupiają się wokół treningu prawidłowego wypowiadania samogłosek. Ma to ogromny wpływ na postęp rozwoju mowy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo