Historia złych uczynków

Autor:
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Wydawcy:
Znak Litera Nova - Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2023)
Znak Litera Nova (2018-2023)
Wydane w seriach:
Znak Litera Nova
ISBN:
978-83-240-3791-9, 978-83-240-9585-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.5 (12 głosów)

Nina przyjeżdża na studia do Warszawy. Wierzy, że ma szansę na lepsze życie niż jej matka. Jednak dzień, w którym wsiada do samochodu z tajemniczym mężczyzną, zmienia wszystko nieodwracalnie. Nina wikła się w toksyczny, niebezpieczny związek. Miłosz fascynuje ją i przeraża. Kontroluje. Uzależnia. Zmusza do rzeczy, których nigdy by nie zrobiła. A potem mężczyzna nagle znika. Zrozpaczona Nina zaczyna poszukiwania, które prowadzą ją do starego domu w przedwojennym letnisku. Domu, w którym dawno temu ktoś popełnił zły uczynek. Niejeden. Czy Miłosz i Nina spotkali się przypadkowo? A może są tylko kolejnym ogniwem historii, która zaczęła się dużo wcześniej? I kto zapłaci za złe uczynki, które nigdy nie zostały ukarane? [znak.com.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Historia złych uczynków — Katarzyna Zyskowska • Bardzo ciekawa fabuła, z początku zanosiło się na książkę banalną, ot taki sobie romans w stylu romantycznych kopciuszków. On bogaty z dużymi możliwościami, ona zagubione dziewczątko, które przybyło z prowincji do dużego miasta. Jednak z czasem wszystko zaczyna się gmatwać, coraz więcej tajemnic, gdzieś z otchłani przeszłości. Nierozliczone grzech przodków niczym stygmat Kaina spadają na następne pokolenia. Przewracając kolejne strony czytelnik, jest niemal wciągany przez powikłaną historię dwóch rodzin, tak sobie bliskich, a jednak tak zagadkowo odległych. • To kolejna książka autorki, którą przeczytałem w tym roku. Podobnie jak w „Nocami krzyczą sarny” jesteśmy na styku niewyjaśnionych i zagadkowych, a zarazem trudnych tematów. Jak w poprzedniej śledziliśmy losy osób, które mieszkały i przybyły na Dolny Śląsk, tak w „Historii złych uczynków” mamy stale omijany temat postawy Polaków wobec Holokaustu. W obu książkach autorka zwraca uwagę, że postawy wobec tragedii ludzkiej są zróżnicowane, a wstydliwe zachowania skrzętnie chowane w szafach, z których tak czy inaczej, z czasem wypadną trupy. Osobiście nie wierzę w fatum i to, że dzieci muszą odpokutować za winy ojców. Jednak jeżeli nie przerobimy naszej historii z wszystkimi jej białymi i czarnymi kartami, to będziemy zdani na jej powtarzanie. • Jeżeli chodzi o mnie to książkę, uważam za rewelacyjną i gorąco polecam sięgnąć po nią tym, którzy jeszcze jej nie czytali.
  • Po przeczytaniu opisu na okładce obawiałam się czegoś o tematyce Greya.Zaryzykowałam.I nie żałuje.To jedna z lepszych ksiązek jakie ostatnio przeczytałam.Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych.Drugiej wojny i w czasach wspólczesnych.A do tego w miejscach , które znam.Aninie i Międzylesiu.Nie jest to jednak lektura lekka.Jej duszna atmosfera towarzyszyła mi długo po przeczytaniu.Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejne ksiązki pani Zyskowskiej z nadzieją ,ze będa równie dobre.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo