Java:

programowanie obiektowe w praktyce

Autor:
Jerzy Krawiec
Wyd. w latach:
2017 - 2020
ISBN:
978-83-7814-650-6, 978-83-7814-746-6
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
Więcej informacji...

W podręczniku przedstawiono paradygmaty mające wpływ na sposób konstrukcji kodu źródłowego, czyli model zorientowany na procesy oraz kod działający na danych. Szczegółowo opisano mechanizmy zapewniające implementację modelu obiektowego – hermetyzację, dziedziczenie i polimorfizm. Przedstawiono dwa najważniejsze atrybuty Javy – przenośność i bezpieczeństwo. Wyjaśniono podstawowe cechy programowania dotyczące operacji arytmetycznych i logicznych oraz funkcji sterujących. Autorzy skoncentrowali się przede wszystkim na cechach obiektowości języka, takich jak: klasy, interfejsy, obsługa wyjątków, operacje wejścia-wyjścia ora z aplety i aplikacje. Podano także przykłady kodu w odniesieniu do aplikacji stosowanych w rozwiązniach przemysłowych i przedstawiono wyniki badań wydajności i elementów bezpiecznej konstrukcji kodu źródłowego Javy.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Jerzy Krawiec
Wydawcy:NASBI (2020) ebookpoint BIBLIO (2020) Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej (2017-2020) IBUK Libra (2018) Politechnika Warszawska - Oficyna Wydawnicza
ISBN:978-83-7814-650-6 978-83-7814-746-6
Autotagi:dokumenty elektroniczne druk e-booki książki literatura zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 6 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo