Jestem Kazu:

Chciałam rozerwać się jakąś lekką lekturą tudzież reportażem - choć to chyba za duże słowo - i poniekąd tak się stało. Kazutaka Sasaki prezentuje nam przedstawienie Polski i Polaków z perspektywy turysty z Japonii, który bez jakiegokolwiek przygotowania, a właściwie z przypadku trafia z Berlina do Poznania. Muszę przyznać, że książkę przeczytałam bardzo szybko, ale to chyba z powodu małej ilości właściwej treści niewspółmiernej do 235 stron zawartości. Książka jest zabawna przedstawiając zderzenie różnych kultur i tradycji, choć nieco nieporadny sposób pisania autora w języku polskim może przeszkadzać w odbiorze całości. Nawet czytając poszczególne wątki jego historii, zastanawiałam się czy miał naprawdę wyjątkowe szczęście co do uczciwości i życzliwości prawie każdej napotkanej osoby czy to już bardzo fantazyjna, żeby nie powiedzieć mangowa historia o tym, że autor zawsze spotyka pomocne osoby, a kiedy kończą mu się pieniądze od razu znajduje pracę i przygoda trwa dalej. Na pewno moim zaskoczeniem była wszechobecna ironia i sarkazm Kazu, a już na pewno jego ekstrawertyczna i naprawdę godna podziwu umiejętność zjednywania sobie ludzi, których dopiero co poznał. Kończąc książkę zastanawiałam się co się z nim dzieje i co u niego słychać, czy mieszka w Japonii, czy dalej jest 'Japończykiem w Polsce', a może patrzy teraz na wydaną 7 lat temu książkę jako egzotyczny element swojej młodości? Ciekawe...