Czasodzieje: Klucz czasu

Autor:
Natalia Sherba
oraz:
Agnieszka Papaj-Żolyńska
Wydawca:
EnedueRabe (2016)
ISBN:
978-83-62566-16-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
reprodukcje
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliana Tuwima w Brzezinach - Katalog księgozbioru
5.0

Obróćcie wskazówkę zegara i magiczny świat czasodziejstwa odkryje przed Wami swe tajemnice! Wasylisa jest sierotą. Mieszka ze swoją przyszywaną babcią i trenuje gimnastykę artystyczną. Niespodziewanie zjawia się jej ojciec. Okazuje się, że posiada on ogromny majątek. Jednak w jego rezydencji dziewczyna czuje się okropnie - nikt z nią nie rozmawia i każdy coś ukrywa... Przypadkowo, Wasylisa dowiaduje się, że jej ojciec jest... CZASODZIEJEM. Czy nastolatka zdoła zawładnąć magią czasu? Czy będzie chciała wrócić do dawnego życia? Porywająca powieść o czasie, o magii, o magii czasu... [lubimyczytac.pl].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo