Nowa Kartagina

Inne tytuły:
Nowa Kartagina Cz. 1
Autor:
Marek Zatwarnicki
Ilustracje:
Halina Zatwarnicka
Wydawca:
Wydawnictwo Poligraf Karol Kuczyński (2017)
ISBN:
978-83-7856-651-9
Autotagi:
druk
ikonografia
książki
powieści
proza
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Izbicku - Katalog księgozbioru

Jest rok 233 p.n.e. Nad Morzem Śródziemnym zbierają się czarne chmury. Imperium Kartaginy pali kolejne hiszpańskie miasta. Jednym z wielu ocalałych jest syn Iberyjskiego wodza - Esquin. Jego jedynym życiowym celem staje się pomszczenie tych, których kochał. Na nieszczęście bohatera wszystkie wydarzenia stanowią jedynie przedsmak wojny mającej zepchnąć znany ludziom świat na skraj upadku. Po starciu Rzymu i Kartaginy nic nie będzie już takie samo. "Nowa Kartagina" to pierwsza część trylogii poświęconej przygodom Esquina. Książka jest polecana zarówno pasjonatom oraz znawcom historii, jak i miłośnikom literatury przygodowej.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo