Polski hydraulik i nowe opowieści ze Szwecji

Autorzy:
Bielawski Maciej Zaremba
Maciej Zaremba
Tłumaczenie:
Wojciech Chudoba
Wojtek Chudoba
Wydawca:
Agora SA (2013)
Wydane w seriach:
Reporterzy Dużego Formatu
Biblioteka Gazety Wyborczej
ISBN:
978-83-268-1264-4
Autotagi:
druk
książki
proza
sprawozdania
2.7 (3 głosy)

"Polski hydraulik" to kilkuset stronicowy zbiór 10-ciu reportaży Macieja Zaremby. Ten szwedzki dziennikarz z polskimi korzeniami w sposób niezwykle sugestywny kreśli przed czytelnikiem w 300-stu stronicowym zbiorze, kulturalno-społeczny obraz współczesnej Europy. Książka odkrywa zasłonę milczenia, ujawnia kulisy wielkiej polityki, nepotyzmu, społecznych relacji. Jednoznaczny przekaz płynący z książki pomaga zrozumieć drastyczne kontrasty społeczne, podwójną moralność decydentów. W tytułowym reportażu autor przybliża problematykę gastarbeiterów ze wschodniej Europy do Szwecji i sposób w jaki są postrzegani przez autochtonów oraz to, jak próbują zasymilować się z nowymi warunkami. Czytelnik z każdą stroną uświadamia sobie, iż nie tylko Europa, ale cały Świat borykają się z takimi samymi problemami społecznymi.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Polski hydraulik" Macieja Zaremby to zbór bardzo ciekawych reportaży dotyczących Szwecji, która jawi się jako kraj sprawiedliwości, ale bezdusznej sprawiedliwości, praworządności, ale pełnej pychy bez miejsca na wątpliwości i wielu sprzeczności. Reportaże Zaremby cechuje wielka wnikliwość i rzetelność, zawsze stara się dotrzeć do wszystkich stron konfliktu, naświetlić wszelkie fakty. • Polecam gorąco!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo