Czarna Księga:

zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów

Inne tytuły:
Czarna Księga 2
Autor:
E. Feliks Górski
Wydawca:
Wydawnictwo CM (2016)
ISBN:
978-8365499-28-8
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
3.0

Defraudacje majątków, zuchwałe kradzieże, krwawe mordy dla zysku, ćwiartowanie ciał, handel trupami, nawiedzone dwory… W Czarnej Księdze znajdujemy opisy najciekawszych procesów dawnych zbrodni. Zebrane historie dzieją się we Francji, Niderlandach, Anglii i Prusach w XVII, XVIII oraz XIX wieku i są reportażami z autentycznych procesów kryminalnych tamtych czasów. Historie, które wstrząsnęły opinią publiczną, podały w wątpliwość wiarygodność sądów. Czy za każdym razem prawda wyszła na jaw, a karę poniósł rzeczywisty zbrodniarz? Jak sam autor zbioru zaznacza, książka przeznaczona jest tylko dla ludzi o mocnych nerwach. (okładka)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo