Nigdy dość dobra:

jak wyzwolić się od destrukcyjnego wpływu narcystycznej matki

Tytuł oryginalny:
Will I ever be good enough
healing the daughters of narcissistic mothers,
Autor:
Karyl McBride
Tłumacz:
Elżbieta Kołodziej-Józefowicz
Wydawcy:
Wydawnictwo JK (2016)
Feeria (2016)
IBUK Libra (2016)
ISBN:
978-83-7229-604-7, 978-83-7229-615-3
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
podręczniki
poradniki

To poradnik dla kobiet, które z "jakiegoś względu" wciąż czują się niewystarczająco dobre, albo czują, że muszą zasłużyć na miłość, albo wciąż i wciąż wiążą się z mężczyznami, którzy szybko tracą nimi zainteresowanie, więc one wspinają się na wyżyny perfekcjonizmu, aby tylko ich zatrzymać w swoim życiu. Ogrom recenzji wskazuje, jak potrzebna była ta książka, a wysoka ocena czytelniczek - jak dobrze jest ona napisana. Nie jest to jednak książka, która obarcza całą winą matki i robi z nich łatwy cel ataku. Autorka wyjaśnia, że nasze matki (czy też inni bliscy opiekunowie) na pewno kochały nas najlepiej, jak umiały i tak samo wychowywały. Ale jeśli nasza mama przejawiała zachowania ze spektrum narcyzmu (czasem chodzi o naprawdę subtelne działanie), to wynika to z tego, że z kolei jej matka też taka była. Dlatego warto przerwać tę wyniszczającą sztafetę międzypokoleniową i dać sobie, a w końcu i naszym dzieciom, miłość bezwarunkową. Książka rozpala wewnętrzną moc w kobietach. Zrozumienie, skąd biorą się niektóre nasze zachowania, pozwala na "odpuszczenie" i pogodzenie się z tym, czego już się nie zmieni i patrzenie w przyszłość bez tego wiecznego lęku "czy jestem wystarczająco dobra".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo