Hermann Brunner i jego rzeźnia

Autor:
Marcin Zegadło
Wydawcy:
IBUK Libra (2016)
Wydawnictwo Forma (2015-2016)
Fundacja Literatury imienia Henryka Berezy (2015)
Wydane w seriach:
Forma 21
ISBN:
978-83-64974-20-5, 978-83-64974-21-2
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
poezja
wiersze
5.0

Marcin Zegadło napisał książkę, która na długo zapada w pamięć, nie daje spokoju i szaleńczo biegnie przez jawę i sen. "Hermann Brunner i jego rzeźnia" to opowieść o pamięci, o pobycie na ziemi, końcu pewnych wędrówek i rozpoczynaniu nowych, przedzieraniu się przez doświadczenia języka i poszukiwaniu śladów tych, których już nie ma. Niezwykłe i gęste obrazy metaforyczne przemawiają do nas z gwałtowną ekspresją, by dawać świadectwa utraty i przechodzenia z dzieciństwa do cierpkiego czasu okaleczeń (w) tak zwanej dorosłości, to zapisy gorzkiej świadomości przemijania, kruchości, śmierci, samotności, głodu, lęku, zapadania w niepamięć. Tom Marcina Zegadły to przejmująca opowieść o dolach i niedolach wygnania, wędrówce przez ziemię bólu, ale także o szukaniu w świecie ratunku. W jednym z liryków autor spokojnie notuje: „ten sezon kończy szum latawców”. Ten sezon, proszę Państwa, należy do tych wierszy. Paweł Tański Wiersze Marcina Zegadło to poezja niezwykle zmysłowa. To wiersze nowoczesne i wysmakowane, a jednocześnie bardzo polskie. Marcin Zegadło i jego nowy zbiór wierszy pozwalają spojrzeć inaczej na polsko-żydowską przeszłość i jej cienie. Oczarowały mnie te wiersze. Irit Amiel
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo