Po pierwsze nie szkodzić:

opowieści o życiu, śmierci i neurochirurgii

Tytuł oryginalny:
Do no harm
Autor:
Henry Marsh
Tłumacz:
Joanna Józefowicz-Pacuła
Wydawcy:
Grupa Wydawnicza Foksal (2016)
Wydawnictwo W. A. B - Grupa Wydawnicza Foksal (2016)
IBUK Libra (2016)
W. A. B (2016)
ISBN:
978-83-280-2788-6, 978-83-280-3265-1
Autotagi:
druk
e-booki
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.6 (7 głosów)

Światowy bestseller, jedna z najważniejszych książek 2015 roku „New York Timesa”. Najlepsza książka roku według „Financial Times” i „The Economist”! Dla autora, neurochirurga, lekarska przysięga „nie szkodzić” to gorzka ironia, wszak operacje mózgu niosą poważne zagrożenia. Jak to jest być neurochirurgiem? Jakie to uczucie kroić mózg, źródło myśli, uczuć i inteligencji? Jak żyć z konsekwencjami operacji, która miała uratować życie, a wszystko poszło nie tak? Porywające wspomnienia. '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Literatura faktu, którą czyta się jak kryminał... niesamowicie wciągająca książka. Marsh pokazuje jak niewielki błąd może decydować o ludzkim życiu czy sprawności. Wielki podziw dla neurochirurgów operujących za pomocą precyzyjnych narzędzi i mikroskopu.
  • Wciągająca, interesująca, dobrze napisana książka – nie jest przesycona słownictwem medycznym, opisuje wiele ciekawych przypadków neur­ochi­rurg­iczn­ych. Autor szczerze mówi o swoich błędach zawodowych, pokazuje lekarzy jako omylnych jak wszyscy ludzie, opisuje trudy, ale też radości związane ze swoją wieloletnią pracą. Naprawdę warto przeczytać.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo