Prawie się nie boję...

Autor:
Anna Onichimowska
Lektor:
Maciej Więckowski
Ilustracje:
Aleksandra Woldańska-Płocińska
Wydawcy:
Heraclon International. Story Box.pl (2016-2020)
StoryBox (2018)
Agencja Edytorska Ezop (2016)
Wydawnictwo Storybox.pl - Heraclon International
Wydane w seriach:
Bulbes i Hania Papierek
Audiobook
Audiobook - Heraclon International
Bulbes i Hania Papierek - Anna Onichimowska
ISBN:
978-83-65230-06-5, 978-83-8146-302-7
978-83-8146-306-5, 978-83-8146-435-2
Autotagi:
audiobooki
CD
MP3
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
5.0

AUDIOBOOK. Książka mówiona w formacie MP3. Pierwszy tom cyklu. Przeznaczona do lektury familijnej, książka oswaja dziecięce lęki. Jej bohaterem jest chłopiec, który często zostaje ostatni w szkolnej świetlicy i bardzo niepokoi się o spóźniającą się mamę, a jednocześnie jest na nią bardzo zły. Sytuacja ulega poprawie, gdy zaprzyjaźnia się z nieco wycofaną, nie bawiącą się z innymi dziećmi dziewczynką. Mądra książeczka opowiada o oswajaniu i pokonywaniu negatywnych emocji, zaletach przyjaźni i wielkiej roli wsparcia ze strony dorosłych. Kolejny tom nosi tytuł "Z głową pod dywanem".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • wiek: +6 • Każdy z nas czegoś się boi i próbuje pokonać lęki. Tak jak mały Olaf, zwany Bulbesem, bohater książki Anny Onichimowskiej zatytułowanej Prawie się nie boję…, wydanej w formie audiobooka (w filiach Biblioteki Kraków dostępna również w wersji papierowej). Bulbes boi się, że mama nie odbierze go ze szkolnej świetlicy, w której spędza dużo czasu po lekcjach. Jego mama dentystka jest tak zapracowana, że zwykle przychodzi po synka jako ostatnia. W świetlicy dużo czasu spędza również Hania, zwana Papierkiem. Dziewczynka jest nieśmiała, często siada na uboczu, bawi się papierkiem i stąd jej przezwisko. Hania nie ma mamy, ale ma kochającego tatę. Bulbes zaprzyjaźnia się z Papierkiem, wspólnie odkrywają, że czegoś się boją. Dziewczynkę przeraża potwór ukryty w jamie obok letniego domku i grzmoty podczas burzy. A może coś jeszcze? • Prawie się nie boję… to krótka, ale bardzo mądra historia o tym, jak ważne są relacje dziecko-rodzic, zaufanie, zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, ale też uważne wsłuchiwanie się w dziecięce, wydawałoby się błahe opowiastki, ale dla maluchów mające ogromne znaczenie. To ciepła opowieść, która wzbudzi pozytywne emocje nie tylko u dzieci, ale też u dorosłych. • Książka skierowana jest do dzieci w wieku 6+. Zdobyła Wyróżnienie literackie w konkursie Książka Roku 2016 Polskiej Sekcji IBBY. Tekst czyta Maciej Więckowski, aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, lektor audiobooków. Warto posłuchać, polecam! • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo