Kucharka Himmlera

Tytuł oryginalny:
Cuisinière d'Himmler
Autor:
Franz-Olivier Giesbert
Tłumacz:
Agnieszka Rasińska-Bóbr
Wydawca:
Wydawnictwo Sonia Draga (2015)
ISBN:
978-83-7999-167-9
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
powieści
proza
3.0 (2 głosy)

Tylko trzy rzeczy mogą Cię uszczęśliwić: zemsta, seks i humor. Przezabawna opowieść o Rose, kucharce, która nigdy niczego i nikogo się nie bała i która przeżyła okrucieństwa XX wieku (ludobójstwo w Armenii, dwie wojny światowe, Holocaust i rządy Mao) nie tracąc humoru, ochoty na seks i żądzy zemsty - na tych trzech filarach opiera się bowiem szczęście według życiowego motto bohaterki. Przeżywszy sto pięć lat, Rose niepodzielnie sprawuje rządy w swojej słynnej restauracji w Marsylii, nosi pistolet w kieszeni, a mijając interesującego mężczyznę, nie może opędzić się od kosmatych myśli. Rose niewątpliwie należy do grona wielkich postaci literackich, o których długo nie można zapomnieć. Nieco szalona i pełna energii Rose jest świadkiem i uczestniczką tragicznej historii XX wieku. Z perspektywy wciąż pełnej sił witalnych stulatki opowiada o rzezi Ormian, francuskim antysemityzmie, zbrodniach nazizmu i maoizmu. Pomimo osobistych dramatów znajduje dość siły, by iść dalej, w czym pomaga jej niezwykły talent kucharki. Wszystkie te okropności zdają się jej nie dotykać, bo jej życiowe kredo brzmi "O ile historia jest piekłem, o tyle rajem jest życie".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • No właśnie - o to chodzi, że to nie jest lekka książka, ani przyjemna. Ciężka i niesmaczna jak pewnie życie w opisywanych latach. Walka o przetrwanie i codzienne sprawdzanie jak jeszcze niżej potrafi człowiek spaść, jak jeszcze gorzej się upodlić. Pouczająca. i dająca do myślenia. Dla rozrywki - nie polecam)))
  • Bazując na opisie na okładce, spodziewałam się lekkiej, zabawnej lektury. Niestety zamiast tego dostałam książkę nie tylko nie-śmieszną, ale wręcz poruszającą tragiczne tematy (np. ludobójstwo, wojny); główna bohaterka w żaden sposób nie wzbudza sympatii; brak intereusjących wątków. Ogólnie rozczarowanie...
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo