Serce to samotny myśliwy

Jedna z najważniejszych pozycji amerykańskiej prozy XX wieku. Przenikliwe studium ludzkich emocji, refleksja nad odmiennością i samotnością. Wydana w 1940 roku powieść Serce to samotny myśliwy przyniosła 23-letniej wówczas Carson McCullers sławę dzięki mistrzostwu, z jakim umiała ukazać przejmujące dramaty ludzi samotnych i bezradnych, ludzkie namiętności i emocje. Każda z postaci książki zmaga się z akceptacją swego losu lub niezgodą na świat, w którym przyszło jej żyć. Niemal każde zdanie powieści kryje ogromną siłę, lirykę i magię. Autorka wydaje się utożsamiać ze swoją bohaterką, Mick Kelly, czternastolatką u progu dorosłości, z jej pragnieniami i marzeniami. Wydarzenia w książce koncentrują się wokół głuchoniemego, życzliwego wszystkim Johna Singera. Do niego właśnie przychodzą pozostali bohaterowie. Mick, dla której ciężka choroba ojca oznacza konieczność porzucenia szkoły i rozpoczęcia pracy. Wiecznie pijany wizjoner Jake Blount. Biff Brannon, właściciel kafejki i filozof amator. Doktor benedict Mady Coppeland, dla którego osiągnięcie mitycznego życiowego celu, który pozostaje niesprecyzowany, staje się obsesją. Głuchoniemy mężczyzna jest słuchaczem idealnym - nie przerywa, nie ocenia. Odwiedzający go okazują się egoistami - żaden nie potrafi dostrzec własnej tragedii Singera - aż do chwili, w której jest już na to za późno.