Toskańska róża

Florencja, rok 1914. Nieznany mężczyzna zostawia w klasztorze Santo Spirito zawiniątko z niemowlęciem płci żeńskiej oraz małym srebrnym kluczem ukrytym w pieluszce – talizmanem, który wiele lat później pozwoli rozwiązać zagadkę tożsamości dorosłego już dziecka. Wychowywana przez siostry zakonne Rosa Bellocchi odbiera staranne wykształcenie: uczy się obcych języków, matematyki i muzyki. W wieku piętnastu lat opuszcza klasztor, podejmując pracę guwernantki w domu florenckiego arystokraty, markiza Scarfiottiego, oraz jego zimnej i nieobliczalnej żony. Elegancka rezydencja pracodawcy kryje wiele mrocznych tajemnic. Rosa – oprócz talentów muzycznych, obdarzona też zdolnościami parapsychicznymi i niezwykłą wrażliwością – poznaje niektóre z nich, lecz słusznie obawia się reperkusji. Wokół Włoch, rządzonych brutalną ręką przez Benita Mussoliniego, coraz mocniej zaciska się pętla faszystowskiej dyktatury; więzienia zapełniają się przeciwnikami dyktatora. Do faszystowskiej celi, bez wyroku, trafia także Rosa, fałszywie oskarżona przez markizę o współudział w aborcji zakończonej śmiercią ciężarnej dziewczyny, pokojówki gospodarzy. W więzieniu szesnastoletnia Rosa pada ofiarą gwałtu i zachodzi w ciążę; musi przejść przez piekło. Odzyskuje wolność za obietnicę dozgonnego milczenia na temat rodziny Scarfiottich i jej sekretów. Z maleńką córeczką, pozbawiona jakiegokolwiek wsparcia, skazana na publiczne potępienie, ale obdarzona wyjątkową wolą przetrwania, angażuje się w działalność antyfaszystowską, a w czasie II wojny światowej działa w partyzantce. O jej miłość i rękę zabiega dwóch mężczyzn. Rosa nie ustaje w próbach rozwikłania zagadki swego pochodzenia. W końcu, po latach, staje twarzą w twarz z własną matką. Przeżyje wtedy największy szok swego życia...