Felietony diabelskie

Autor:
Marek Zając
Wydawcy:
Wydawnictwo WAM (2015)
Tygodnik Powszechny (2015)
Legimi (2015)
ISBN:
978-83-277-0122-0
Autotagi:
druk
5.0

Ironiczne, inteligentne, dające do myślenia. Bóg nazywany "Nieprzyjacielem", Jezus zwykłym "Cieślą", a papież "oberklechą"? Autor w przewrotny sposób opisuje rzeczywistość, nazywając Polskę "nadwiślańskim krajem wariatów". Mnóstwo satyry, karykatury i błyskotliwego dowcipu z piekła rodem. Znasz "Listy starego diabła do młodego" C.S. Lewisa? Jeśli tak, musisz sięgnąć także po "Felietony diabelskie". Jeśli nie, już teraz poznaj demona Krętacza i jego szatańskie pomysły bezczelnie drwiące z człowieka zwanego "pacjentem". Marek Zając - znany i ceniony dziennikarz, redaktor oraz prezenter telewizyjny. Pisał dla "Przekroju", "Polska. The Times" i "Tygodnika Powszechnego", z którym związany jest do dziś. W TVP prowadzi m.in. program "Między Ziemią a Niebem".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Diabelsko dobra! • Opis z tyłu mówił: Ironiczne, inteligentne, dające do myślenia. Bóg nazywany "Nieprzyjacielem", Jezus zwykłym "Cieślą", a papież "oberklechą"? Autor w przewrotny sposób opisuje rzeczywistość, nazywając Polskę "nadwiślańskim krajem wariatów".Mnóstwo satyry, karykatury i błyskotliwego dowcipu z piekła rodem. Znasz "Listy starego diabła do młodego" C.S. Lewisa? Jeśli tak, musisz sięgnąć także po "Felietony diabelskie". Jeśli nie, już teraz poznaj demona Krętacza i jego szatańskie pomysły bezczelnie drwiące z człowieka zwanego "pacjentem". • Wszystko co jest w opisie odnalazłam w książce. Tytuł, który można czytać na różne sposoby. Składa się z wielu krótkich felietonów. Możemy dawkować sobie rozrywkę czytając po kilka dziennie lub pochłonąć wszystko razem. W moim przypadku skończyło się drugim sposobem. Najś­mies­znie­jsze­ było jak zaczełam się śmiać w tramwaju :) Felietony Marka Zająca są diabelsko dobre. Poruszają tematy polityczne oraz religijne. Niezwykła ironia nadaje pikanterii. Felietony to tak na prawdę listy dojrzałego diabła do młodego. Wuj poucza Młodego jak być lepszym diabłem. Autor zmusza nas do reflekcji. • Podchodząc do czytania bałam się, że felietony będą obrażać "pacjentów" czy ich wartości. Tak jednak się nie stało. Owszem znajdziemy tutaj ironie. Niezwykle wyrafinowaną ironie. • Książka, którą powinien przeczytać każdy. Niezależnie od tego w co wierzy i po czyjej stronie w polityce jest. • W skrócie. Subtelna. Ironiczna. Refleksyjna. Inteligentna. • Moja ocena: ****** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • www.lottaczyta.blox.pl
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo