Dlaczego rozstrzelali Stanisławów

Tytuł oryginalny:
Warum wurden die Stanisławs erschossen?
Autor:
Martin Pollack
Tłumacz:
Andrzej Kopacki
Wydawca:
Wydawnictwo Czarne (2009)
Wydane w seriach:
Reportaż
Reportaż - Wydawnictwo Czarne
ISBN:
978-83-7536-071-4
Autotagi:
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
sprawozdania
Źródło opisu: Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w Kielcach - Katalog zbiorów
4.5 (2 głosy)

"Niniejsze teksty upamiętniają poszczególnych ludzi, takich jak Julian Leszczyński, Stanisław Grzanka i Stanisław Mędrek, bezimienni Żydzi w nieznanym polskim miasteczku, pewien tłumacz z Białorusi, bośniaccy uciekinierzy, Żyd, który przeżył na Ukrainie, przyjaciel z okresu studiów w Warszawie, ale także obersturmbannführer SS Rolf Heinz Höppner czy mój ukochany dziadek z Amstetten. Rzecz w tym, aby ich losy i czyny nie popadły w zapomnienie." (Martin Pollack)
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Najpierw napisze o swoim pierwszym skojarzeniupo przeczytaniu tytułu: myślałam, że tym razem autor napisze o galicyjskim Stanisławowie. Zdradzę, że o Galicji rzeczywiście pisze, ale nie o Stanisławowie. Dla Pollacka historie odtwarzają się na styku obserwatora i zdjęcia. Bardzo lubię takie "śledztwa. Każda książka Martina Pollacka jest poruszająca, mimo, że mówi praktycznie o tym samym: o zacieraniu śladów zbrodni, wybielaniu przeszłości i szoku potomków związanego z poznawaniem tajemnic. Niezwykle ważne są książki tego autora, człowieka, który nie obawia się opowiadać o dwoistości natury, dwoistości ocen historii, dwoistości narracji. I sporo jest w tej książce retrospekcji dotykających współczesności. Warto przeczytać.
  • Martin Pollack, autor Śmierci w bunkrze i Ojcóbójcy, od dawna eksploruje własną biografię, podobnie jest i w tym zbiorze. To co uderza to bardzo wyraźne ukazanie narratorskiego ja, i jest to, co ciekawe, wielkim plusem jego twórczości. To literatura najwyższej próby podejmująca temat pamięci, winy, odpowiedzialności, historii a raczej czegość co można nazwać sprawiedliwością a raczej niesprawiedliwością historyczną. Nazistowski zbrodniarz żyje w komforcie, a ofiara pragnąca go ukarać, biednieje z dnia na dzień. • Polecam ceniącym historię, zainteresowanym drugą wojną światową i fanom autora.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo