Dziennik panny służącej

Tytuł oryginalny:
Journal d'une femme de chambre
Autor oryginału:
Octave Mirbeau (1848-1917)
Aktorzy:
Léa Seydoux
Vincent Lindon
Clotilde Molle
Zdjęcia:
Romain Winding
Reżyseria:
Benoît Jacquot
Benoit Jacquot
Kompozytor:
Bruno Coulais
Scenariusz:
Helène Zimmer
Wydawca:
Best Film (2015)
ISBN:
978-83-7778-981-0
Autotagi:
DVD
filmy
filmy i seriale
książki
nagrania wideo
4.0 (2 głosy)

Celestine, francuska pokojówka, dostaje pracę na prowincji. Wkracza w nowy, pozornie sielski i spokojny świat. Inteligentna, sprytna i pewna siebie dziewczyna, w skromnej sukni ukrywającej uroki kobiecego ciała przyciąga uwagę wielu mężczyzn. Celestine z trudem znosi hipokryzję bogaczy pozujących na kogoś, kim nie są. Sama chciałaby być kimś więcej niż służącą, ale wie, że to niemożliwe.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Piękny pod względem scenografii i kostiumów lecz... czegoś w tym filmie brak. Jakiejś iskry, jakiejś pasji, czegoś co by temu filmowi dawało sens jako całości. Oglądamy historię służącej, którą wiemy jak się będzie toczyć. Kwestią zasadniczą pozostawało, czy będzie tak, jak czujemy, czy będzie coś nowego, coś zaskakującego. A co dostajemy? Ona jest zawsze napastowana przez magnata włości, nie może się od niego opędzić, co daje jej i wrogów i fory w innym środowisku. Do tego liczne romanse dla korzyści i szybki seks z facetami, którzy co innego obiecują, co innego dają. Ot, skąd my to już znamy... I wielka szkoda, bo czego innego się spodziewałam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo