Weźmiemy ze sobą dzieci:

ostatnie lata życia rodziny Goebbelsów

Autor:
Petra Fohrmann
Wydawca:
Prószyński i Spółka (2015)
ISBN:
978-83-8069-025-7
Autotagi:
druk
książki
Źródło opisu: Miejska Biblioteka Publiczna w Szczawnicy - Katalog księgozbioru
2.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Książka jest relacją Kathie Hubner, która mieszkała z rodziną Goebbelsów przez prawie dwa lata: od 1 listopada 1943r do 22 kwietnia 1944r kiedy to widzieli się po raz ostatni.Hubner jako wychowawczyni trójki najstarszych dzieci prowadziła spokojne życie w domu ministra 30km od Berlina nad Bogensee, a później na półwyspie Schwanenwerder.Rodzinę Goebbelsów opisuje z zupełnie innej perspektywy niż współpracownicy.Ministra Propagandy Rzeszy i nazistowską Pierwszą Damę opisuje jako zwykłych ludzi prawdopodobnie dlatego,że poznała ich w sytuacjach kiedy to sprawy państwa i polityka schodziły na dalszy plan.Niestety wspomnienia są bardzo ogólne.Sama książka jest dobra, ale trudno oprzeć się wrażeniu,że guwernantka niewiele wiedziała o swoich pracodawcach.Może niespełna dwa lata nie wystarczyły na dostateczne ich poznanie, a może to czas zrobił swoje (zdecydowała się przerwać milczenie po ponad 60 latach) i zapomniała...Mimo wszystko polecam chociażby ze względu na zawarte archiwalne zdjęcia i listy jakie są w posiadaniu p.Hubner.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo