Smak Mazur:

kuchnia dawnych Prus Wschodnich

Wybór:
Tadeusz Ostojski (1925-2008)
Opracowanie:
Rafał Wolski
Tadeusz Ostojski (1925-2008)
Przedmowa:
Rafał Wolski
Wydawcy:
Baobab (2006)
Oficyna Wydawnicza Retman (2006)
Wydane w seriach:
Moja Biblioteka Mazurska
ISBN:
83-89642-67-0, 83-910523-4-6
83-89642-37-0
Autotagi:
druk
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Moja Biblioteka Mazurska ; nr 7 • /za Empikiem/ • Na kartach tej książki poznamy smaki dawno zapomnianych potraw. Autor wyboru przepisów - Tadeusz Ostojski, literat, tłumacz Wiecherta i Kirsta, a także wytrawny smakosz - podjął niełatwą próbę zebrania, a następnie przetłumaczenia przepisów wykorzystywanych w kuchni dawnych Prus Wschodnich. Próba niełatwa, ponieważ dawni mieszkańcy tych ziem rozproszyli się - głównie po terenach Niemiec - a wraz z nimi przepadła większość tradycji i przepisów. Jednak autor pracowicie zbierał ziarnko do ziarnka, aż uzbierała mu się miarka w postaci tej książki.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo