Życie po śmierci naprawdę istnieje:

historie o ludziach, którzy zajrzeli za zasłonę śmierci

Tytuł oryginalny:
Afterlife is real
Tłumacz:
Anna Rajca-Salata
Autor:
Theresa Francis-Cheung
Instytucja sprawcza:
Muza SA
Wydawcy:
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2016)
Muza (2015)
ISBN:
978-83-287-0083-3
Autotagi:
druk
książki
publikacje popularnonaukowe
3.0

Co jeśli którejś nocy miałaś sen, w którym idziesz do nieba i zrywasz tam kwiaty, a po przebudzeniu stwierdzasz, że trzymasz je w dłoni? Czy będzie to dla Ciebie wystarczający dowód? Czy w ogóle istnieją jakieś dowody na to, że życie po śmierci naprawdę istnieje? Theresa Cheung, jedna z najbardziej znanych i lubianych autorek książek o zjawiskach paranormalnych, postanowiła udowodnić tezę, że niebo istnieje. Bazując na własnych doświadczeniach oraz świadectwach wielu osób, stworzyła zbiór niesamowitych historii, które niosą krzepiące przesłanie, że jest coś więcej niż to, co widzimy tu i teraz, że z chwilą śmierci fizycznej ludzkie życie się nie kończy. Premiera książki „Życie po śmierci naprawdę istnieje” już 21 października. Theresa Cheung światowej sławy specjalistka od literatury duchowej, cudem uniknęła śmierci. Pewnego dnia utknęła w korku, zestresowana i wściekła próbowała minąć dwie blokujące ją ciężarówki. Zamierzała skręcić w lewo, kiedy nagle usłyszała głos nieżyjącej matki, który kazał skręcić jej w prawo. Posłuchała go i dzięki temu ocaliła życie. Gdyby nie on, zginęłaby w karambolu wraz z trzema innymi osobami. Czyż to nie jest oczywisty dowód na istnienie zaświatów? Autorka książki „Życie po śmierci naprawdę istnieje” pokazuje, że jej przypadek nie jest odosobniony i przytacza relacje innych osób. Skrupulatnie je analizuje, udowadniając, że zaświaty nie są jedynie wytworem wyobraźni. Jej rozmówcy opowiadają o swoich kontaktach z duchami, śmierci klinicznej i paranormalnych wydarzeniach z życia. „Życie po śmierci naprawdę istnieje” to książka dla wszystkich szukających dowodu. Autorka nie stawia tez, przytacza jedynie fakty. Nie wymyśla niezwykłych historii, tylko przedstawia te, które wydarzyły się naprawdę. Robi to z ogromną wrażliwością, odczytując subtelne znaki świadczące o istnieniu czegoś poza widzialną rzeczywistością. Książka Theresy Cheung to swego rodzaju przewodnik po świecie duchowym, otwierający oczy i uczący, jak właściwie interpretować różne znaki i sygnały. Przedstawione przez autorkę historie stanowią odpowiedź na najważniejsze pytania: co dzieje się z nami po śmierci, jaki sens ma ziemskie życie, czy zobaczymy jeszcze naszych zmarłych bliskich? Lektura tej książki dodaje otuchy. Theresa Cheung pochodzi z rodziny spirytualistów. Jej cioteczna babka była medium, Theresa już od dziecka stykała się z tematem duchów i zjawisk paranormalnych. Zajęła się nim bliżej jako osoba dorosła. Pisze książki o tematyce duchowej od ponad dwudziestu lat. Dotąd przetłumaczono je na 25 języków.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo