Elżbieta II:

ostatnia królowa

Tytuł oryginalny:
Elizabeth II
la derniére reine
Autor:
Marc Roche
Tłumacz:
Grzegorz Przewłocki
Wydawcy:
Grupa Wydawnicza Foksal (2013)
W. A. B. (2013)
Wydawnictwo Naukowe PWN (2010-2011)
Wydawnictwo W. A. B (2007-2010)
Wydane w seriach:
Fortuna i Fatum
Wielkie Biografie
Wielkie Biografie - PWN
Kolekcja PWN
Autotagi:
biografie
druk
książki
Więcej informacji...
4.0

Niewiele na świecie pozostało monarchii, ale jeszcze mniej prawdziwych monarchów. Według Marca Roche'a Elżbieta II jest ostatnią prawdziwą królową - uosabia wartości kojarzące się z imperium, z poszanowaniem tradycji czy wytwornymi przyjęciami. Konstytucyjnie, królowa jest ważnym elementem brytyjskiego systemu władzy, ale jej rola jest symboliczna. Współpracownicy Elżbiety II, a więc ministrowie i premierzy, wychwalali jej dar słuchania i rozumienia problemów, orientację w dokumentach państwowych. Jeden z nich określał spotkania z królową mianem „wyczerpujących wizyt u psychiatry".
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:la derniére reine
Autor:Marc Roche
Tłumacz:Grzegorz Przewłocki
Wydawcy:Grupa Wydawnicza Foksal (2013) W. A. B. (2013) Wydawnictwo Naukowe PWN (2010-2011) Wydawnictwo W. A. B (2007-2010)
Serie wydawnicze:Fortuna i Fatum Wielkie Biografie Wielkie Biografie - PWN Kolekcja PWN
ISBN:978-83-01-16359-4 978-83-01-16462-1 978-83-280-0810-6 978-83-7414-767-5 978-83-01-16359-4 9788328008101 978-83-01-16358-4
Autotagi:biografie druk elementy biograficzne historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 10 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo