Cesarz Meiji (1852-1912)

Inne tytuły:
wizerunek władcy w modernizowanej Japonii
w setną rocznicę śmierci cesarza
Autor:
Ewa Pałasz-Rutkowska
Wydawcy:
Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego (2012-2016)
IBUK Libra (2012)
Uniwersytet Warszawski (2012)
Wydane w seriach:
Biblioteka Fundacji Imienia Takashimy
Biblioteka Fundacji im. Takashimy
ISBN:
978-83-235-0847-2, 978-83-235-1125-0
978-83-235-2484-7
Autotagi:
biografie
druk
książki

Książka prezentuje postać Cesarza Meiji (1852-1912), władcy Japonii, który doprowadził do jej przekształcenia z zacofanego państwa feudalnego w nowoczesną monarchię konstytucyjną i mocarstwo w Azji Wschodniej. Cesarz, reprezentant tego, co trwałe i niezmienne w kulturze Japonii, musiał poddać zmianom swój wizerunek, sposób oficjalnego zachowania i wygląd, przekształceniu uległ też zakres jego obowiązków tak, by stał się on adekwatny do nowych czasów. Jakie założenia i metody realizacji tych zmian przyjęli kreatorzy nowego wizerunku cesarza? Kto i dlaczego miał wpływ na postępowanie władcy? Jak sam cesarz odnosił się do narzucanych mu zmian? Jaki miał stosunek do modernizacji, a jaki do wielowiekowej tradycji? - Czytelnik znajdzie w książce odpowiedzi na te wszystkie pytania.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo