Różowy to kolor Persji:

sen o islamskiej demokracji

Tytuł oryginalny:
Rosa e il colore della Persia
il sogno perduto di una democrazia islamica
Autorzy:
Vanna Vannuccini
Joanna Skoczylas
Tłumacz:
Joanna Skoczylas
Wydawcy:
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza (2007)
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA (2007)
Wydane w seriach:
Spectrum
Spectrum (Muza)
ISBN:
978-83-7495-294-1
Autotagi:
druk
książki
3.0

Staranna analiza sytuacji politycznej Iranu ukazana na barwnym społeczno-kulturalnym tle. Autorka, specjalna wysłanniczka włoskiego dziennika La Repubblica, która od wielu lat jest korespondentką z Niemiec i Iranu. Z bardzo dużym znawstwem analizuje rozmaite zjawiska, składające się na współczesny Iran. Wbrew powszechnemu mniemaniu jest to państwo na Bliskim Wschodzie, które najwięcej czerpie z cywilizacji Zachodu i ma wszelkie dane ku temu, by stać się prawdziwym mocarstwem w swoim regionie.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo