Życie to jednak strata jest

Autorzy:
Andrzej Stasiuk
Dorota Wodecka
Wydawcy:
Wydawnictwo Czarne (2015)
Agora SA (2015)
Legimi (2015)
Wydane w seriach:
Biblioteka Gazety Wyborczej
ISBN:
978-83-268-2217-9, 978-83-268-2316-9
Autotagi:
druk
historia
książki
sprawozdania
Więcej informacji...
4.4 (8 głosów)

Od trzech lat Dorota Wodecka nagrywała swoje rozmowy z pisarzem, które są zarazem opowieściami o jego życiu, jak i książkach, gdyż - jak mówi Stasiuk „Moje życie jest moim zawodem”. Rozmawiali więc o kobietach, miłości, podróżach, literaturze, Polsce, samochodach, Rosji, polityce, śmierci, Rosji i islamie. Dzięki Wodeckiej wyruszamy do Wołowca, gdzie Stasiuk osiadł, odwiedzamy jego owce i pisarską pracownię, ale przede wszystkim odbywamy podróż po jego pamięci i odwiedzamy miejsca, do których dotarł w trakcie swoich literackich podróży, od Albanii po rosyjską Czytę.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Andrzej Stasiuk to niekwestionowany, najpopularniejszy polski autor wśród czytelników bibliotek. Ma stałe grono wielbicieli różnej płci i w różnym wieku, które pęcznieje z roku na rok. Najczęściej można ich określić mianem „ciekawych świata”. Ci czytelnicy wprost są głodni Stasiuka. Stasiuka się nie ma na półce. Stasiuka się miewa. Najczęściej pożyczony, „u kogoś”. Stasiuka się szuka na półkach z muzyką, na afiszach teatralnych i wśród filmów... • Stasiuk w wywiadzie z Wodecką jest szczery. Rozmawiają o książkach, zwierzętach, miłości, szopie, kobietach, polityce i religii... i zarówno czytając, jak i (miałam okazje też słuchać i widzieć pana Andrzeja) słuchając Stasiuka, zobaczyłam człowieka autentycznego. • Nie udaje, nie podąża za modą, żyje według własnych reguł. Odnalazł swój świat. Czuć to w każdej linijce tekstu. Czy spełniony? Czy szczęśliwy? • Tytuł przewrotny? Warto się przekonać... • Oczywiście najwięcej w rozmowie czasu poświęconego jest jego podróżom. Więc „pojedźmy do Wołowca” mając w uszach melodię Lorenca z filmu „Wino truskawkowe”. (Który również polecam)
    +4 trafna
  • Doskonała.
  • Dla zagorzałych fanów, rzucających się nie tylko na nowe książki, ale na każdy kolejny felieton w Tygodniku Powszechnym, zawarte w tej pozycji informacje nie będą szczególnie odkrywcze. Niemniej jednak przeczytałem z zain­tere­sowa­niem­, mając z tyłu głowy char­akte­ryst­yczn­y głos pisarza i jego specyficzny sposób odpowiadania na pytania. Polecam!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autorzy:Andrzej Stasiuk Dorota Wodecka
Wywiad:Andrzej Stasiuk Dorota Wodecka
Wydawcy:Wydawnictwo Czarne (2015) Agora SA (2015) Legimi (2015)
Serie wydawnicze:Biblioteka Gazety Wyborczej
ISBN:978-83-268-2217-9 978-83-268-2316-9
Autotagi:druk elementy biograficzne epika historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna literatura stosowana proza sprawozdania
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 13 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo