Fotoprzemyślenia nad pięćdziesiątką

Autor:
Michał Statkiewicz
Wydawca:
Warszawska Firma Wydawnicza s. c (2015)
ISBN:
978-83-8011-016-8
Autotagi:
druk
fotografie
Źródło opisu: Biblioteka Miejsko-Powiatowa w Kwidzynie - Katalog księgozbioru
4.0

"Fotoprzemyślenia nad pięćdziesiątką` to nie kolejny zwykły album autorski. To nadzwyczaj szczera i osobista fotograficzna opowieść nie tylko o tym, czym dla autora jest możliwość wypowiadania się za pomocą rejestrowanych obrazów, ale przede wszystkim wyznanie, jak bardzo w codziennym życiu potrzebna jest nam druga strona lustra. `Czasem zdarza się nam znaleźć w takiej konstelacji, która budzi w nas uczucie niepokoju, pewnego rodzaju dyskomfort, takiej, która każe wpatrywać się w siebie`, a dyskomfort mija dopiero kiedy uda się nam zarejestrować niepokojący układ, kiedy konstelację sprowadzimy do płaszczyzny? Nie wiem, jakie procesy chemiczne zachodzą wtedy w mojej głowie, ale nie zamieniłbym tego na żaden narkotyk?."
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Droga się wije. Mgła. Nie wiadomo co jest za zakrętem. Pójdziesz mimo wszystko. Ciekawość prawie zawsze wygrywa ze strachem.” • Kiedy listonosz dostarczył mi tę książkę, stwierdziłam, że najpierw skończę to co zaczęłam czytać, a potem się zabiorę za „Foto­prze­myśl­enia­...” Lecz kiedy ją otworzyłam to przepadłam, te zdjęcia... • „Jeżeli oczy są zwierciadłem duszy, to moja dusza zwykle jest przekrwiona. Przekrwione oczy nie przeszkadzają jednak w trzeźwym patrzeniu.” • „Foto­prze­myśl­enia­ nad pięćdziesiątką” jest to niezwykła i z pewnością niebanalna książka-album, w której autor ukazuje cząstkę swojego świata. Pokazuje czym jest dla niego fotografia, a gołym okiem widać, że jest mu niezbędna do życia jak powietrze, że wkłada w nią całego siebie i robi to co najzwyczajniej w świecie kocha i sprawia mu radość. Pokazuje także inne spojrzenie na szarą rzeczywistość. Cała książka jest albumem zdjęć robionych w odcieniach szarości. Bardzo pięknych zdjęć, które przyciągają wzrok i nie sposób jest się od nich oderwać. • „Każdy na ziemi czegoś szuka. Jedni samorealizacji, zawodowego spełnienia, akceptacji czy dostrzeżenia naszych codziennych starań o nie gorsze od innych funkcjonowanie w społeczeństwie. Mknąc przez życie, w często nie do końca kontrolowanym pędzie szukamy spokoju. Ciszy. Ile to razy wypowiadamy i słyszymy próżne deklaracje o wyjazdach do głuszy. Wyłączeniu telefonów. O zaszyciu się GDZIEŚ.” • Muszę przyznać, że samej treści w książce jest niewiele, lecz bardzo przyjemnie ogląda się umieszczone w niej zdjęcia. Można się przekonać, że Statkiewicz to co chce przekazać odbiorcy pokazuje za pomocą zdjęć. Cały album z pewnością skłania do refleksji, można przy tym pomyśleć nad niektórymi sprawami. Ludzie w dzisiejszych czasach gnają za pieniędzmi i rozwojem kariery, nie dostrzegając przy tym piękna, które nas wszystkich dookoła otacza. Na starość usiądą w fotelu i co? Będą w stanie stwierdzić jedynie to, że życie uciekło im przez palce oraz że nie czerpali z niego pełnymi garściami. • „(...)Bo czy zwykle nie patrzymy w pośpiechu i byle jak?” • Autor umieszcza bardzo cenne, mądre i głębokie przemyślenia, zawarte w kilku zdaniach, które skłaniają czytelnika do tego, aby pomyślał nad sobą, własnym życiem, przyrodą i tym wszystkim co go otacza. Skłania do tego aby troszeczkę zwolnił w tempie, które przyjął, bo często nie dostrzegamy tego co najważniejsze i najpiękniejsze. Piękna może być ususzona roślina, tylko trzeba umieć dostrzec to piękno... • „Najcenniejsze są fotografie przedstawiające prawdziwe życie. (...)” A czym dla Was jest prawdziwe życie?? • Szczerze zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, daje do myślenia... Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo