Polskie symbole narodowe:

historia i współczesność

Autor:
Marek Borucki
Wydawcy:
Bellona SA (2012-2016)
Mada (2006)
ISBN:
83-89624-41-9, 978-83-11-12620-6
978-83-11-12620
Autotagi:
druk
historia
książki

Książka opowiada o polskich symbolach państwowych i narodowych. Polskie symbole można podzielić na konstytucyjne i historyczne zwyczajowe. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wymienia symbole państwowe: barwy /flaga państwowa/, godło /Orzeł Biały na czerwonym polu/, hymn /Mazurek Dąbrowskiego/ i stolicę /Warszawa/. Inne ustawy mówią o świętach państwowych. Te zwyczajowe, zrodzone w ciągu dziejów, przywodzące pamięć o naszej walce o wolność, o dokonaniach naszych przodków i staraniach o zachowanie niepodległego bytu to Wawel, nekropolie narodowe, kopce krakowskie, Jasna Góra, Grób Nieznanego Żołnierza, zaślubiny z morzem i „Solidarność”. Prawie wszystkie symbole pozwalają rozpoznawać nasz kraj poza granicami.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo