Publicystyka polityczna 1919-1936

Autor:
Ernst Junger
Tłumacz:
Paweł Andrzejczak
Wydawca:
Arcana (2007)
Wydane w seriach:
Arkana Historii
ISBN:
978-83-89243-69-5
Autotagi:
druk
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Zygmunta Jana Rumla w Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy - Katalog centralny

Ernst Jünger (1895-1998) - niemiecki żołnierz, działacz polityczny, pisarz. Autor słynnej książki wspomnieniowej "W stalowych burzach" (1920), eseju o świecie nowoczesnym "Robotnik". "Władztwo i kształt bytu" (1932). W okresie hitlerowskim emigrant wewnętrzny, o czym świadczy powieść "Na marmurowych skałach" (1939). Jego twórczość inspirowana była czarnym romantyzmem, surrealizmem i realizmem magicznym (proza poetycka "Awanturnicze serce", 1938). Jest autorem wielotomowych dzienników prywatnych, z których najsłynniejsze to "Promieniowania" (1949), obejmujące lata II wojny światowej, spędzone głównie w Paryżu. Po wojnie autor licznych esejów ("Przy murze czasu", 1959), powieści ("Szklane pszczoły", 1957), klasyk literatury powszechnej. Tom zawiera najważniejszą sporną publicystykę Jüngera z lat 1919-1936. Teksty stanowią kwintesencję narodowo-rewolucyjnego myślenia elitarnych grup niemieckiej "rewolucji konserwatywnej" i zawierają szereg teoretycznych pomysłów odczytywania nowoczesnej rzeczywistości. W sensie literackim oscylują między żarliwością politycznej polemiki a chłodem intelektualnej analizy, stanowiąc główne - choć rozproszone - dzieło pisarza w latach 20. Te właśnie teksty są decydujące dla zrozumienia republiki weimarskiej, ruchów narodowych dwudziestego stulecia, ale także skomplikowanego stosunku konserwatyzmu do nowoczesności.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
waldemar1
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo