Ruski ekstrem:

jak nauczyłem się kochać Moskwę

Tytuł oryginalny:
Russki exterm
Autor:
Boris Reitschuster
Tłumacz:
Sylwia Miłkowska
Wydawcy:
Dom Wydawniczy PWN (2016)
Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN (2010-2012)
Wydane w seriach:
Bieguny
Bieguny - Carta Blanca
ISBN:
978-83-61444-91-6, 978-83-7705-190-0
978-83-7705-358-4
Autotagi:
druk
książki
3.0

Boris Reitschuster jest niemieckim dziennikarzem specjalizującym się w problematyce rosyjskiej i od wielu lat mieszkającym w Moskwie (od 1988 r.). Poprzednio: „Władimir Putin – dokąd prowadzi Rosję?” (p.21/05). Jego najnowsza książka, wydana w poświęconej literaturze podróżniczej serii „Bieguny”, to zbiór pełnych humoru felietonów nt. współczesnej Rosji i jej mieszkańców oraz wszelkiego rodzaju osobliwości i absurdów ich codziennego życia, które określają jako „ruskij extrem”. Autor z przymrużeniem oka opisuje zwyczaje i mentalność Rosjan oraz reguły, do jakich powinni się dopasować obcokrajowcy, chcąc przetrwać w ich kraju. Bazuje przy tym na własnych doświadczeniach. Z dużym poczyciem humoru, przytaczając całą serię anegdot, opisuje przejawy „ruskiego extremu”, m.in.: styl życia, ubierania się, rosyjską logikę myślenia, integrujące społeczeństwo kółka wzajemnej pomocy prysznicowej, metody pracy policjantów wystawiające na próbę obywatelską cierpliwość, przybierające zabawne formy łapówkarstwo i wiele, wiele innych. Zabawna, bardzo ciekawa lektura. Polecam.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo