Ja, Palikot

Autorzy:
Janusz Palikot
Cezary Michalski
Wydawcy:
Legimi (2018)
Czerwone i Czarne (2010-2018)
ISBN:
978-83-7700-073-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
e-booki

Ja Palikot, czyli Palikot jakiego nie znacie. I Tusk, jakiego nie znacie. I druga twarz Schetyny. I życie wewnętrzne PO, o którym nie wiecie. I dwór Tuska opisany od środka. I współczucie dla Kaczorów. A między tym wszystkim pierwszy milion, Biłgoraj, miłość do Gombrowicza i fascynacja filozofią.

To wyjątkowa książka. Wychodzi z niej Palikot dotychczas nieznany. Człowiek śmiechu, moralista w przebraniu dandysowym który wyszydza zarówno czerwonych , jak i czarnych naszych Robespierr`ów. Stańczyk, co nie chce być politykierem. Humanista, któremu miła jest kultura niepodzielna na Wyższą i Zabawową. Frasobliwy liberał., z którym mógłbym usiąść do wspólnego stołu.

Andrzej Żuławski, reżyser, pisarz

Zawsze lubiłem Janusza Palikota za inteligencję, błyskotliwość i przyzwoitość. Ale ta książka pokazuje, że jest on najciekawszym posłem obecnej kadencji. Jest paradoksem samym w sobie: filozof z wykształcenia, a jakby przyszedł do polityki z Kabaretu Starszych Panów. Nigdy nie nudzi. Jest osobliwy.

Kazimierz Kutz, reżyser, poseł PO

Ta książka uzmysławia, że zagadka Palikota polega na rozsadzaniu konwencji. Arystokrata ducha, a jednocześnie człowiek nazywający brutalnie rzeczy po imieniu. Człowiek umiejący nadać swemu życiu wyrafinowaną formę niekończącego się rytuału.

Mariusz Treliński, reżyser, twórca operowy

O czym i o kim mowa w tej książce:

Działalność w opozycji. Przesłuchania przez SB. Wilczy bilet. Ciasteczka z haszyszem. Śmierć Boga. Filozofia. Wyższość Kanta. Przyjaźń z Ritą Gombrowicz. Pierwszy milion. Patron Ozonu i Legutki. Bezwzględność i cynizm Tuska. Oszustwo Schetyny. Dwór i jego reguły. Kto doradza Tuskowi. Gosiewski na baczność przed Kaczyńskim. Miłosz na butelce. Nie dla adopcji dla gejów. Anty – Michnik Krasnodębski. Bezobjawowy konserwatyzm Gowina. Komorowski ratuje głowę Palikota.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo