Czerwona woda:

opowieść wakacyjna

Autor:
Mariusz Byliński
Wydawcy:
Psychoskok (2017)
IBUK Libra (2017)
Legimi (2017)
Wydawnictwo Papierowy Motyl Maria Krajniewska (2011)
ISBN:
978-83-62222-27-8, 978-83-7900-797-4
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
powieści
proza
4.0

Na świecie jest wiele miejscowości o nazwie Czerwona Woda, tryskają w nich źródła, płyną w nich potoki, strumienie. Mieszkają w nich rozmaici ludzie, których los mógłby potoczyć się tak albo inaczej – z nieistniejącego przewodnika po Czerwonej Wodzie.Petros prowadzi pensjonat o nazwie Czerwona Woda, obok którego tryska źródło z cudowną wodą. Tani ma motor i jest niemową, przyjaźni się z Petrosem. Barbara ma męża i kochanka. Ma też poczucie, że przegrała życie. Jest gościem w pensjonacie Petrosa. W Czerwonej Wodzie przecinają się ścieżki wielu osób, którzy u cudownych źródeł próbują znaleźć rozwiązanie swoich problemów. Czy znajdą pocieszenie, którego szukają?„Czerwona woda” to opowieść o ludzkich słabościach, o wspomnieniach, od których nie da się uciec, a także o przyszłości, której nie da się uniknąć. To również barwnie opowiedziana historia śródziemnomorskiej wioski, w której słowo fatum nabiera współczesnego wydźwięku. Mariusz Byliński – studiował socjologię i filozofię, mieszkał w kilku krajach, pracował w kilkunastu zawodach, jako autor debiutował w paryskiej „Kulturze”. W roku 2003 opublikował wybór wierszy z lat 1990-2003 „Podróże lokalne”, trzy lata później tomik „Park i piasek”. Jest autorem scenariuszy teatralnych, esejów i tekstów piosenek. W 2010 roku ukazała się jego pierwsza powieść „Historia nie-skończona”.Natomiast w sierpniu 2015 roku Mariusz Byliński wydał e-booka „Pseudohellenika czyli siedem esejów na siedem dni podróży po Grecji”.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Fabuła książki umiejscowiona jest w pewnej greckiej wsi, którą zresztą znam, jeden z głównych bohaterów - Petros też istnieje:) To miłe czytać o miejscu, w którym się bywało niejeden raz :) To nie jest klasyczna powieść, podtytuł nieco sugeruje, że będzie to lekka, łatwa i przyjemna opowieść na plażę. No nie. To zlepek wspomnień, przemyśleń, wydarzeń układający się jednak w logiczną, choć niełatwą całość. Ja akurat lubię takie książki.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo