Kierunek Bagdad:

jak zostałem włóczęgą, terrorystą i szpiegiem na Bliskim Wschodzie

Tytuł oryginalny:
Misadventure in the Middle East
Autor:
Henry Hemming
Tłumacz:
Ewa Kleszcz
Wydawca:
Carta Blanca Grupa Wydawnicza PWN (2010-2012)
Wydane w seriach:
Bieguny
ISBN:
978-83-61444-88-6, 978-83-61444-8-6
Autotagi:
druk
książki
3.0

Kierunek Bagdad to nie tylko trzymająca w napięciu historia niebezpiecznej ekspedycji, lecz także niesamowity dziennik podróży, którego autor przemawia świeżym, pełnym idealizmu, ujmującym i ludzkim głosem, ukazując obraz Bliskiego Wschodu po 11 września, jakiego nie zobaczymy w wieczornych wiadomościach, i przełamując powszechnie panujące stereotypy na temat tego regionu. Henry Hemming, używając sztuki jako paszportu, podróżuje przez Turcję, Iran, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Arabię Saudyjską, Jordanię aż do Bagdadu, napotykając na swojej drodze meczety, pałace, koszary wojskowe, sekretne plaże, cele policyjne, nocne kluby, izby tortur, domy publiczne i pracownie artystów. Oskarżany zarówno o bycie islamskim ekstremistą, jak i brytyjskim szpiegiem, włóczy się po Bliskim Wschodzie niemal w przeddzień ataku wojsk amerykańsko-brytyjskich na Irak, słucha zwierzeń wyzwolonej irańskiej młodzieży i syryjskiej kobiety szczelnie owiniętej hidżabem, w Turcji obserwuje szalony taniec wirujących derwiszy, a w irackim Pałacu Republiki Saddama Husajna bierze udział w ekskluzywnym przyjęciu z amerykańskimi żołnierzami. I cały czas poszukuje prawdziwego oblicza islamskiego świata.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo