Zwierzęta sawanny

Ilustracje:
Jérôme Ruillier
Tłumacz:
Gabriela Papuzińska
Redakcja:
Agnès. Vandewiele
Wydawca:
Larousse Polska (2003)
Wydane w seriach:
Moje Małe Encyklopedie Larousse'a
ISBN:
83-89181-60-6
Autotagi:
druk
książki
5.0

Moje małe encyklopedie Larousse'a to radość odkrywania. Jak żyją wieloryby, delfiny, morświny, orki, kaszaloty ... Jak żyją zwierzęta sawanny: słoń, żyrafa, lew, zebra, nosorożec, hipopotam, gepard ... Wiele pasjonujących wiadomości i zabawne ilustracje. "Zwierzęta sawanny"- Sawanna to wielkie łąki, na których rośnie niewiele drzew. Panuje tam straszny upał. Na sawannie żyje bardzo dużo zwierząt, bo znajdują tam pod dostatkiem pożywienia. Największy jest słoń. Waży tyle, co sto osób. Jest tak wysoki jak dom. Żyje do 80 lat. Samiec rośnie przez całe życie. Musi dużo pić. Słoń je dzień i noc. Codziennie pochłania wielkie ilości traw i liści drzew.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo