Tunika bez szwu

Tytuł oryginalny:
Coat without seam
Autor:
Maurice Baring (1874-1945)
Tłumacz:
Halina Ostrowska
Lektor:
Leszek Teleszyński
Wydawcy:
Wydawnictwa Polskiego Związku Niewidomych (2010)
Zakład Nagrań i Wydawnictw ZN (1997)
Instytut Wydawniczy PAX (1994-1995)
Wydane w seriach:
Książka dla Każdego
ISBN:
83-211-1482-2, 83-211-1482-22
Autotagi:
audiobooki
CD
druk
książki
powieści
proza

Tytułowa tunika bez szwu to szata, którą Chrystus nosił, a o którą żołnierze rzucali losy. Jednak jaki jest związek między tą świętą relikwią a młodym bohaterem Baringa? To pytanie rozbrzmiewa w opowiadaniu, gdzie tłem są salonowe przyjęcia, koncerty, brytyjska gra dyplomatyczna, odgłosy fermentu rewolucyjnego w Rosji, wojny na Bałkanach, szowinizm, nacjonalistyczna i religijna nienawiść. To tło stanowi nieodłączny kontekst dla tej pasjonującej powieści, która nie tylko nie straciła nic ze swej aktualności, ale nabiera nowego znaczenia. Bohaterowie opowieści stają w obliczu wielu wyzwań i konfliktów, które odzwierciedlają zawiłości epoki, w jakiej żyją. Tunika Chrystusa, symbolizująca duchową spuściznę i wartości, jest elementem, który przewija się przez całą historię, wprowadzając duchowy wymiar w te pozornie światowe wydarzenia. Ta powieść, mimo że osadzona w odległym czasie, wciąż porusza ważne kwestie, takie jak nienawiść, fanatyzm czy konflikty międzynarodowe, które wciąż są aktualne. To literatura, która skłania do refleksji nad kondycją ludzką i ludzkimi dążeniami, a jednocześnie pozostaje wciągającym opowiadaniem, które przyciąga czytelnika swoją głębią i wielowarstwowością.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo