Dotknij wiatru, dotknij wody

Tytuł oryginalny:
La-gaat ba-mayim, la-gaat ba-ruah
Inne tytuły:
Touch the water, touch the wind
Autor:
Amos Oz (1939-2018)
Tłumacz:
Danuta Sękalska
Wydawcy:
Dom Wydawniczy Rebis (2011-2014)
Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA (1998)
Wydane w seriach:
Mistrzowie Literatury
Vademecum Interesującej Prozy
ISBN:
83-7079-811-X, 978-83-7510-688-6
Autotagi:
druk
książki
powieści
5.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Amos Oz to pisarz, który nawet o wojnie potrafi pisać w wyjątkowy sposób: "Nadciągnęła ciemność, wymacując drogę długimi palcami zmierzchu, ciemność jak czarna śmierć zagarnęła całą Europę, strumienie, brzozy, miasta o zaryglowanych okiennicach i pustkowia, Polskę i jej lasy, wpełza pod fotele, osnuła koty, półki, bibeloty, różową dziewczynę na płótnie Matisse'a". Autor w tych opisach fascynuje poetyką, jednak wciąż pamięta jak bardzo potrafi być brutalna, podkreśla tragizm wojny, jej okrucieństwo, brak humanitaryzmu i bezsensowne zabijanie. • Sama powieść pełna jest symboli, metafor, z których pewnie nie wszystkie udało mi się właściwie odczytać i zinterpretować. Mnóstwo jest również odwołań do romantyzmu, szczególnie do Goethego, którego nazwisko przewija się w powieści, autor przytacza nawet jeden z jego wierszy "Wierzchołki wzgórz". • "Dotknij wiatru, dotknij wody" to prawdziwy majstersztyk literacki. Oz w cudowny sposób potrafi uchwycić i opisać to co w życiu ulotne. Powieść utrzymana w trochę sennej i poetyckiej atmosferze, napisana jest plastycznym językiem. Opowieść pobudza wyobraźnię i jest przy tym bardzo refleksyjna. Miesza się tutaj surrealizm z realizmem magicznym, sen z jawą, a marzenia z rzeczywistością. Pisarz zadaje wiele ważnych pytań o miłość, wojnę, pokój, zło, strach, samotność czy nieśmiertelność. • Amos Oz stworzył przepięknie napisaną baśń antywojenną, "życzyć wszystkim pokoju i przynieść wszystkim pokój" . • "Dotknij wiatru, dotknij wody" to olśniewająca historia o miłości i samotności, o poszukiwaniu harmonii. Nieoczywista, ale wyjątkowa i magicznie piękna. • Marta Ciulis- Pyznar
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo