Cichy Don

Tytuł oryginalny:
Tichij Don
Autorzy:
Mihail Aleksandrovič Šolohov (1905-1984)
Michał Szołochow (1905-1984)
Tłumaczenie:
Wacław Rogowicz (1879-1960)
Andrzej Stawar (1900-1961) ...
Wyd. w latach:
1951 - 1984
ISBN:
83-05-11469-4, 83-05-11470-8
83-05-11471-6, 83-7018-001-9
Autotagi:
druk
powieści
Więcej informacji...
5.0

Opisuje życie Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. Obfituje w opisy przyrody oraz ginących zwyczajów kozaczyzny. Wątki obyczajowe opisane są na tle zmagań politycznych, związanych z I wojną światową i próbami stworzenia państwa niepodległej kozaczyzny. Postać głównego bohatera, Grigorija Melechowa, jest autentyczna. Wzorem dla niej był jeden z przywódców dońskiej kozaczyzny, Charłampij Jermakow. Za powieść Cichy Don Michaił Szołochow w 1965 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Źródło: lubimyczytac.pl
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Cichy Don T. Cichy Don 3-4
Autorzy:Mihail Aleksandrovič Šolohov (1905-1984) Michał Szołochow (1905-1984)
Tłumaczenie:Wacław Rogowicz (1879-1960) Andrzej Stawar (1900-1961) Rogowicz Wacław Stawar Andrzej
Wydawcy:TPR - Współpraca (1984) Wydaw. TPPR (1984) Spółdzielnia Wydawniczo-Handlowa Książka i Wiedza (1982-1984) Czytelnik (1951-1982) OGIZ Gosudarstvennoe Izd-vo Hudožestvennoj Literatury (1959)
ISBN:83-05-11469-4 83-05-11470-8 83-05-11471-6 83-7018-001-9
Autotagi:beletrystyka druk epika książki literatura literatura piękna powieści proza
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 48 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo