Sztuka życia dla mężczyzn czyli Bezużuteczny podręcznik życia towarzyskiego i uczuciowego dla [...]

Inne tytuły:
Bezużyteczny podręcznik życia towarzyskiego i uczuciowego dla brzydkich, grubawych, łysiejących i nieszczególnie inteligentnych oraz ciekawy esej o życiu towarzyskim i uczuciowym dla wszystkich pozostałych, może zawierać śladowe ilości kpin
Autorzy:
Szczepan Twardoch
Przemysław Bociąga
Ilustracje:
Cezary Szymański
Wydawca:
Świat Książki (2013-2015)
ISBN:
978-83-273-0290-8, 978-83-7054-196-5
978-83-8031-289-0, 978-83-8031-290-6
Autotagi:
druk
literatura
3.7 (3 głosy)

Jak być sobą, tylko trochę bardziej atrakcyjnym? Nawet jeśli lubisz sporty ekstremalne, szukanie własnego stylu nie musi być offroadem, pełnym katastrof i wpadek. Na tę samotną męską wyprawę warto zabrać fachowy przewodnik. Znajdziesz tu odpowiedzi na pytania: Jak podobać się kobietom i czy tego można się nauczyć? Jak dobrać skarpetki do butów, buty do całej reszty, a całość do okazji? Dlaczego plecak i polar to zawsze zły pomysł? Co podać na kolację ze śniadaniem i dlaczego krewetki? Czym nakarmić kumpli i dlaczego nie znowu pizzą? Czym jeździć, co czytać i jak o tym rozmawiać, żeby nie wyjść na nudziarza? Jak podróżować, a nie tylko zaliczać atrakcje? Z tej książki dowiesz się, jak być mężczyzną z klasą, którym - i z którym - chce się być. Właśnie wzruszyłeś ramionami? Przeczytaj ją tym bardziej!
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo